Το Χθες, το Σήμερα και το Αύριο στην Παγκόσμια Σκακιέρα – Ανάρτηση 13η

Γενικά και ειδικά για το Μακεδονικό Ζήτημα (ονοματολογία της F.Y.R.O.M.) σε μια σύγχρονη γεωπολιτική προσέγγιση

 

Ανάρτηση 13η

 

Γράφει ο Ιωάννης Σπ. Λαζαράκος                                   

Email: jlazarakosdim@yahoo.gr

 

Μία επετειακή παρένθεση. Κλείσαμε ένα χρόνο

Η 13η  Ανάρτηση είναι το γενέθλιο των δημοσιεύσεων «ΤΟ ΧΘΕΣ, ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΚΑΚΙΕΡΑ». Έκλεισε τον πρώτο χρόνο της παρουσίας της στον ιστότοπο «ΙΔΕΟΓΡΑΦΟΣ – ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΜΕ ΛΕΞΕΙΣ».       Ήταν Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2017, όταν έγραψα: «Χαίρεται. Είναι σήμερα μια ιδιαίτερη στιγμή της ζωής μου και παράλληλα μεγάλη τιμή και ευχαρίστηση για εμένα, που θα φιλοξενηθώ στον ιστοχώρο «Ιδεογράφος». Πρόκειται για ένα blog, που σύμφωνα με την πολυετή δημοσιογραφική, ερευνητική και του μελετητή εμπειρία, το κατατάσσω στα εξόχως ιδιαίτερα blog που διαχέονται στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης (Social Media).

H προσπάθεια τριών νέων ανθρώπων να δημιουργήσουν αυτό το blog, σε ιδιαίτερα θα έλεγα ζοφερούς και σκοτεινούς καιρούς, μας δίνει στους μεγαλύτερους, την επιβεβαίωση πως δεν πήγαν άδικα οι δεκαετίες που αόκνως και ανιδιοτελώς εργαζόμαστε, όσοι εργαζόμαστε, στον Πλανήτη μας για το Παγκόσμιο Φως ενάντια στο Παγκόσμιο Σκότος…Υπάρχει διάδοχος κατάσταση! Σε πείσμα όλων αυτών που θέλουν να ποδηγετήσουν τις Νέες Τεχνολογίες, τις Μεγάλες και Πρωτόγνωρες, αυτές Νέες Δυνάμεις, προκειμένου να εξασφαλίσουν στην Παγκόσμια Ανθρώπινη Κοινό- τητα ισόβια σκλαβιά. Πιστεύω ότι, θα πνιγούν τελικά, στο βόρβορο των απάνθρωπων, αλαζονικών και  ουτοπικών τους σχεδίων.

Ο ¨Ιδεογράφος¨ είναι ένα φωτεινό και όχι μοναδικό παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους νέους. Στον απέραντο Κυβερνοχώρο, οφείλετε οι νέοι, που εμφορείστε από τις ιδέες των ιδρυτών του ¨Ιδεογράφου¨ να καταλάβετε όσο χώρο είναι δυνατό περισσότερο. Και εμείς οι μεγαλύτεροι, οφείλουμε, να είμαστε πάντα αρωγοί και υπηρέτες στο έργο σας.». Αυτά είχα καταθέσει εγγράφως και δημοσίως τότε. Ήταν μια κατάθεση ψυχής. Τα ίδια θα έγραφα και σήμερα αν η 13η  Ανάρτηση ήταν η πρώτη. Βέβαια σήμερα, έχω την εμπειρία ενός ολόκληρου χρόνου  για το μόχθο και την αγωνία των blogers, προκειμένου ο ΙΔΕΟΓΡΑΦΟΣ να ορθώνει το ανάστημά του και να ξεχωρίζει στο παγκόσμιο στερέωμα του Κυβερνοχώρου, ως ένας παγκόσμιος φάρος της αληθινής και όχι της επιτήδειας, προκατασκευασμένης ψεύτικης Γνώσης· προσφέροντας στους ανθρώπους, που θαλασσοκινδυνεύουν μέσα στις σύγχρονες συνεχώς εξελισσόμενες καταιγίδες (ίσως τις χειρότερες που έχει γνωρίσει ο άνθρωπος), ΦΩΣ – ΕΛΠΙΔΑ και ΓΝΩΣΗ για να μην οδηγηθούν στον όλεθρο των σημειωμένων και σημαδεμένων της παγκόσμιας φάρμας των ζώων…

Αυτό είναι το γενικό, το οικουμενικό, το πανανθρώπινο το οποίο έρχεται και αγκαλιάζει το ειδικό, το ελληνικό ζήτημα και ζητά βοήθεια, που όντως τη λαμβάνει, αλλά και ταυτόχρονα  προσφέρει ένα μέρος της πίσω στους Έλληνες, που και αυτοί την αποζητούν εξίσου. Αυτή είναι η λογική και για άλλους η παράδοξη διαλεκτική σχέση ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ και ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ! Αυτή την χιλιάδων χρόνων Παγκοσμιοποίηση θέλουν οι προαιώνιοι εχθροί της να διαλύσουν και να εξαφανίσουν, φορώντας διάφορες ψεύτικες προσωπίδες. Πάντα προσπαθούν να μας εξαπατήσουν με φράσεις που χαϊδεύουν τ’ αυτιά αυτών που αρνήθηκαν τη Γνώση και ζουν στα πνευματικά σκότη, κομπάζοντας με την πλασματικά απαστράπτουσα σκουριά του χυδαίου υλισμού.. «ΝΕΑ ΤΑΞΗ» μας υποσχέθηκε ο Ναζισμός – Φασισμός και απέτυχε οικτρά. «ΝΕΑ ΤΑΞΗ» μας υποσχέθηκε και ο πατέρας Μπους μετά από 50 χρόνια και αυτή θα αποτύχει οικτρά, όποιο και να είναι το τίμημα της θυσίας της ανθρωπότητας.

Για τους λόγους αυτούς, συγχαίρω με βαθύτατη εκτίμηση τους Blogers του ΙΔΕΟΓΡΑΦΟΥ και συνεχίζω με τη χάρη του Θεού να υπηρετώ την πραγματική Παγκοσμιοποίηση. Αυτή που σέβεται το Έθνος, την Πίστη, την Ελευθερία, την Ει- ρήνη, την Ιστορία, τον Πολιτισμό, την Ιδεολογία και τη λογική θέληση του κάθε ανθρώπου της Γης.  Τελειώνοντας αυτή την επετειακή παρένθεση οφείλω να ευχαριστήσω τους αναγνώστες του ΙΔΕΟΓΡΑΦΟΥ και να τους εκφράσω  την ευγνωμοσύνη μου διότι, με τις επισκέψεις τους δηλώνουν ότι ανήκουν στις μυριάδες των αναζητητών της ΑΛΗΘΕΙΑΣ και όσο αυτές αυξάνονται και αυξάνονται, η σατανική ψευτοπαγκοσμιοποίηση αποδομείται και εξαφανίζεται, αφού το ψεύδος και η απάτη φανερώνονται. Και κλείνω με τον Βου-Βου-Γιάο ¹ «Η ενεργητικότητα» ίσως δεν φέρνει πάντοτε ευτυχία, αλλά δεν υπάρχει ευτυχία άνευ ενεργητικότητας». Πιστεύω ακράδαντα ότι οι αναγνώστες μας διέπονται από ενεργητικότητα.

Η σύγχρονη φάση της γεωπολιτικής πορείας

Στις αρχές γράψαμε, περιληπτικά, για την έννοια της γεωπολιτικής με κάποιες επιφυλάξεις για το νέο αυτό κλάδο που έχουν διατυπωθεί. Ειδικοί επιστήμονες διακρίνουν την πορεία της γεωπολιτικής σε τέσσερεις φάσεις.

1η. 1890-1945. Αυτή την ονομάζουν Κλασική Γεωπολιτική και αποτελούνταν από τη Γερμανική Geopolitik και την Αγγλοσαξονική Σχολή (geopolitics) αυτή που ασχολείτο με τη  διαπάλη μεταξύ θαλάσσιων και χερσαίων μεγάλων κρατών.

2η. 1950 – 1975. Πρόκειται για την εποχή που αποτελεί μέρος της «πολιτικής της ισχύος».

3η. 1975 -1989. Είναι η Περίοδος δύο διαφορετικών γεωπολιτικών κλάδων, της γεωστρατηγικής (geostrategy), κυρίως στις ΗΠΑ, και της γαλλικής géopolitique, που δίνει έμφαση στην περιβαλλοντική διάσταση.

4η.   1990 – σήμερα. Οι περισσότεροι την ονομάζουν μεταδιπολική εποχή των πλειόνων τάσεων, με κύρια καινούρια τάση την κριτική γεωπολιτική (critical geopolitics), που ασκεί δριμεία κριτική στην κλασική γεωπολιτική και στις σημερινές εκφάνσεις της (όπως η γεωοικονομία, ο γεωπολιτισμός και άλλες μεγαλειώδεις «πανοραμικές» τάσεις), θεωρώντας τις κοινωνικές κατασκευές, στρατευμένους κλάδους υπέρ του ηγεμονισμού ορισμένων μεγάλων δυνάμεων.²

Μύθοι και πραγματικότητα σ’ έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία

Οφείλουμε να αναφερθούμε, έστω και απόλυτα περιληπτικά,  στη θεωρία της γεωπολιτικής κριτικής που είναι μια νέα «επιστημονική προσέγγιση» προσπαθώντας να διερευνήσει τους γεωπολιτικούς μύθους. Ο καθηγητής κ. Αστέρης Χουλιάρας γράφει στο βιβλίο του με τίτλο, «Γεωγραφικοί μύθοι της διεθνούς πολιτικής. Μια εισαγωγή στη θεωρία της κριτικής γεωπολιτικής»:

«Η γεωπολιτική δεν πέθανε μαζί με το ναζισμό. Πολιτικοί, διανοούμενοι και διπλωμάτες συνέχισαν (και συνεχίζουν) να παράγουν γεωπολιτικές ιδέες και να δρουν με βάση γεωπολιτικές ερμηνείες -χωρίς ωστόσο τις περισσότερες φορές να χρησιμοποιούν τον όρο. Η γεωπολιτική παρέμεινε ζωντανή ως αντίληψη. Η κριτική γεωπολιτική είναι μια νέα επιστημονική προσέγγιση που προσπαθεί να αποκαλύψει και να διερευνήσει τους σύγχρονους γεωπολιτικούς μύθους οι οποίοι βασίζονται σε γεωγραφικές υποθέσεις που λανθασμένα εκλαμβάνονται ως «αντικειμενικές αλήθειες». Μάλιστα, οι μύθοι αυτοί μπορούν -όπως και στο παρελθόν- να παρασύρουν τις ανθρώπινες κοινωνίες στη σύγκρουση και τη βία. Το βιβλίο αναλύει με κριτικό τρόπο έντεκα γεωπολιτικές ερμηνείες που εμφανίστηκαν μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης (από το «τέλος της ιστορίας» του Fukuyama και τη «σύγκρουση των πολιτισμών» του Huntington ως τη «Μεγάλη σκακιέρα» του Brzezinski και την άποψη για «το τέλος της αμερικανικής ηγεμονίας» του Todd), παρουσιάζει τα επιχειρήματα της θεωρίας της κριτικής γεωπολιτικής, και τονίζει τη σημασία της ανάλυσης των γεωπολιτικών απεικονίσεων σ’ έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία.».³

Εικόνα 1: Δύο πολυσυζητημένα βιβλία της Γεωπολιτικής. Αριστερά του Αστέ ρη Χουλιάρα «ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ» και δεξιά του Zbigniew Brzezinski «Η Μεγάλη Σκακιέρα – Η Αμερικανική Υπεροχή και οι Γεωστρατηγικές της Επιταγές (The Grand Chessboard: American Primacy and its Geostrategic Imperatives-New York: Basic Books, 1997)».

Εικόνα του ιντερνέτ που επεξεργάστηκε-φιλοτεχνήθηκε από τον γράφοντα

 

Στη 12η  Ανάρτηση αναφέρουμε τη διαπίστωση πως έχουμε πλέον εισέλθει και πάλι σε μία νέα ψυχροπολεμική και πολυτασική γεωπολιτική περίοδο, εξ’ αιτίας του επικίνδυνα εντεινόμενου ανταγωνισμού μεταξύ των Υπερδυνάμεων ΗΠΑ – ΡΩΣΙΑΣ και των προασκημένων σε αυτές Δυνάμεων και Οργανισμών, με χαρακτηριστική ιδιαιτερότητα της Κίνας και του Ιράν. Γράψαμε στη 12η  Ανάρτηση:«Αν το 2012 δικαίως μιλούσαμε για «μεταψυχροπολεμικό διεθνές περιβάλλον», σήμερα πλέον καθαρά μιλάμε για «ψυχροπολεμικό διεθνές περιβάλλον». Επίσης αν τότε ο βασικός προσανατολισμός της Διεθνούς Ασφάλειας έδειχνε πως μετατοπίζεται από τις σχέσεις Ανατολής-Δύσης στις σχέσεις Βορά-Νότου, σήμερα βλέπουμε ότι η Διεθνής πλέον Ασφάλεια καθορίζεται τόσο από τις σχέσεις Ανατολής-Δύσης, όσο και από αυτές του Βορά-Νότου. Αυτό δημιουργείται από τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, που έχουν πλέον πιστοποιηθεί στη Λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου και που το μεγάλο τμήμα της ανήκει, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας στην Ελλάδα και την Κύπρο (βλέπε και Ανάρτηση 11η).».

Εικόνα 2: Το 2018 εκπνέει και μας αφήνει τις σχέσεις ΗΠΑ – ΡΩΣΙΑΣ σε μία επικίνδυνα κλιμακούμενη ανταγωνιστική ένταση για την Παγκόσμια Ασφάλεια.

Εικόνα του ιντερνέτ που επεξεργάστηκε- φιλοτεχνήθηκε από τον γράφοντα.

 

 

Έχοντας όλα αυτά κατά νουν και αυτά που συμβαίνουν…

Έχοντας τουλάχιστον αυτά τα λίγα κατά νουν οφείλουμε να προσεγγίσουμε τις τελευταίες εξελίξεις γύρω από τη «Συμφωνία των Πρεσπών», όπως τεχνηέντως καθιερώθηκε να λέγεται. Η ονομασία της γειτονικής χώρας F.Y.R.O.M. (Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας), είναι ένα πολυσύνθετο ζήτημα πού η ελληνική πλευρά δεν πείθει πως το χειρίστηκε με την πρέπουσα εθνική και πολιτική, αλλά και βαλκανική σωφροσύνη. Κατηγορείται η κυβέρνηση των Αθηνών από δεξιούς, κεντρώους και αριστερούς ότι ενέδωσε αμαχητί και για το τίποτα στις εντολές των ΗΠΑ, της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, ανοίγοντας μάλιστα τις πύλες της κολάσεως για τα Βαλκάνια, σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς της πως η «Συμφωνία των Πρεσπών» εξασφαλίζει τη γεωπολιτική σταθερότητα στην μπαρουταποθήκη των Βαλκανίων. Πέρα από τις αμφιβολίες, ως προς τα επιστημονικά  εχέγγυα της Γεω- πολιτικής, ας τη χρησιμοποιήσουμε στην  προσπάθειά μας να προσεγγίσουμε μια αξιόπιστη ανάλυση, το κατά δύναμη, σχετικά με το ζήτημα του ονόματος της F.Y.R.O.M.

• Το ότι δέχθηκε και δέχεται πιέσεις η κυβέρνηση των Αθηνών από Η.Π.Α., ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση είναι κοινό μυστικό. Ο Γενικός Γραμματέας του Κ.Κ.Ε κ. Αθανάσιος Κουτσούμπας, κατήγγειλε όλα αυτά στην πρωϊνή εκπομπή του ΣΚΑΪ, του Γιώργου Αυτιά, την Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2018, ημέρα που διεξάγετο το Δημοψήφισμα για τη λαϊκή επικύρωση της «Συμφωνίας των Πρεσπών».
• Παρέμβαση της Αλβανίας στα εσωτερικά της FYROM. «Αύριο (30 Σεπτεμβρίου) είναι η ημέρα που κάθε Αλβανός θα πρέπει να πάει να ψηφίσει για την Ευρωπαϊκή Μακεδονία, τη Μακεδονία της επόμενης γενιάς των Μακεδόνων και των Αλβανών, ως δύο λαοί που ίδρυσαν τη χώρα αυτή και οι δύο πλευρές από κοινού», δήλωσε ο πρωθυπουργός Έντι Ράμα. Πολλοί τον κατηγόρησαν πως ενήργησε καθ’ υπόδειξη των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ε.Ε.⁴
• ΥΠΕΞ Βρετανίας: Θετικό βήμα το δημοψήφισμα για την ΠΓΔΜ, χαμηλότερη των προσδοκιών η συμμετοχή.⁵ Η Βρετανία που ριζώνει γρήγορα-γρήγορα στην Αλβανία, πράγμα που δεν βλέπει με καλό μάτι η Γαλλία και η Γερμανία, εμμένει λοιπόν στην αιώνια γνωστή της διπλωματία. Δηλαδή με όλους τα έχω καλά μέχρι να κάνω τη δουλειά μου και για να κάνει τη δουλειά της «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα»… Δηλαδή καλή είναι η «Συμφωνία των Πρεσπών» και επίσης καλά κάνει ο λαός της FYROM που δεν την αποδέχεται. Η Βρετανία δείχνει πως παραμένει στην αγγλοσαξονική σχολή, που ο πρώτος γεωπολιτικός μελετητής, στον αγγλοσαξωνικό χώρο, θεωρείται ο Πλοίαρχος των ΗΠΑ Alfred Mahan (1840-1914), ο οποίος είναι πατέρας της μετέπειτα γνωστής ως γεωστρατηγικής. Υπήρξε ο πρώτος που υιοθέτησε τη διάκριση μεταξύ χερσαίων και θαλάσσιων μεγάλων δυνάμεων. Βλέπουμε λοιπόν σήμερα την Αγγλία να ριζώνει στην Αλβανία, προσπαθώντας να αποκτήσει θαλάσσιες βάσεις στη χώρα προς έλεγχο της περιοχής. Αυτό και μόνο, σε αυτή τη χρονική περίοδο, καθιστά την εξωτερική πολιτική της Βρετανίας ψυχρή έως και αντίθετη απέναντι στις ελληνικές θέσεις. Η Αθήνα οφείλει να το εκλάβει πολύ σοβαρά υπόψη της.
• Να εκμεταλλευτούν την «ιστορική ευκαιρία» της συμφωνίας των Πρεσπών καλούν τους πολιτικούς της ΠΓΔΜ ο Γενς Στόλντενμπεργκ και ο Ντόναλντ Τουσκ. Στην κοινή τους δήλωση, ο πρόεδρος του Συμβουλίου της ΕΕ και ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ υπογραμμίζουν ότι πλέον είναι στα χέρια των πολιτικών των Σκοπίων η μελλοντική πορεία και τονίζουν ότι οι αποφάσεις που θα λάβουν τις επόμενες ημέρες θα καθορίσουν την τύχη της ΠΓΔΜ για πολλές γενιές ⁷ Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. δεν χάρηκαν με το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος.
• Αυστρία: Διαβάζουν μόνο το «ναι» και ζητούν γρήγορη λύση του ονοματολογικού Το αποτέλεσμα του χθεσινού δημοψηφίσματος (30-9-2018) στην ΠΓΔΜ αποτελεί, για την Αυστριακή υπουργό Εξωτερικών Κάριν Κνάισλ, ένα «σαφές μήνυμα» υποστήριξης για γρήγορη λύση του ονοματολογικού. ⁸
• Σεργκέι Λαβρόφ στα Ηνωμένα Έθνη: Γίνονται ξένες παρεμβάσεις στο δημοψήφισμα στα Σκόπια. «Μας ενοχλεί η επιθυμία να ανοιχθεί μια νέα γραμμή αντιπαράθεσης στην Ευρώπη, αυτή τη φορά στα Βαλκάνια. Οι χώρες της περιοχής επιμένουν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ. Επαναλαμβάνοντας την απαράδεκτη παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις, οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί ηγέτες προωθούν με προσωπικές επισκέψεις, την ένταξη των Βαλκανικών χωρών στην Ευρω-Ατλαντική Συμμαχία», δήλωσε ο Λαβρόφ.⁹

Οι Λαοί ψηφίζουν ΟΧΙ σε Δημοψηφίσματα και ορισμένοι κυβερνώ- ντες τα μετατρέπουν σε ΝΑΙ!

Μαθές δεν εξανάγινε τέτοιο κουτί ρημάδι, ΟΧΙ να ρίχνεις το πρωί να βγαίνει ΝΑΙ το βράδυ. (ΒΡΑΔΥΝΗ του Βασίλη Χριστοδούλου για το Δη μοψήφισμα της Χούντας, 29 Ιουλίου του 1973).

Η τότε «συντηρητική» εφημερίδα του αείμνηστου Τζώρτζη Αθανασιάδη, που κατά την ΚΥΠ δολοφονήθηκε από τη 17 Νοέμβρη (17Ν) και κατά τη 17Ν από την ΚΥΠ… έμεινε στην ιστορία των αγώνων της Ελευθεροτυπίας και της Δημοκρατίας,  με την τότε γελοιογραφία του επίσης αείμνηστου Βασίλη Χριστοδούλου, για το περιβόητο δημοψήφισμα του 1973,  που διεξήχθη την Κυριακή 29 Ιουλίου και σκοπός του ήταν: Να εγκριθεί από το εκλογικό σώμα σχέδιο ψηφίσματος της Χούντας με τον τίτλο «Περί τροποποιήσεως του από 15ης Νοεμβρίου 1968 Συντάγματος». ¹⁰ Όμως το πεπρωμένο ήθελε το μήνυμα της τότε Βραδυνής να πάρει διεθνείς διαστάσεις και να καταδείχνει τον φασισμό, στο διηνεκές, της Νέας Παγκόσμιας Τάξης Πραγμάτων, που έρπει κρυμμένος πίσω από τη  μάσκα της δήθεν Δημοκρατίας. Καταδείχνει επίσης και τους συνοδοιπόρους αυτού του απάνθρωπου νεοφιλελευθερισμού, δήθεν δεξιούς ή δήθεν αριστερούς. Δήθεν προοδευτικού Τύπου ή δήθεν συντηρητικού.

Αυτή η κάλπη, το «κουτί ρημάδι» έγινε το εργαλείο να μετατρέψει το ΟΧΙ των Ελλήνων για τα Μνημόνια σε ΝΑΙ. Το ίδιο ρημάδι μετατρέπει σήμερα το ΟΧΙ των πολιτών της ΠΓΔΜ (Σλαβόφωνων, Αλβανόφωνων και Ελληνόφωνων-Χριστιανών, Μουσουλμάνων και Άθεων) σε ΝΑΙ. Η ΚΑΛΠΗ, το ιερό  αυτό σκεύος της Δη μοκρατίας, το μετατρέπουν σε ρημάδι, όλοι αυτοί οι ψευτοδημοκράτες που το χρησιμοποιούν σαν οικείο εργαλείο να εξυπηρετήσουν τις σκοπιμότητές τους. Αυτό όμως φέρνει τον όλεθρο και την καταστροφή τόσο στο λαό και στο έθνος τους, όσο και στους ίδιους. Το Δημοψήφισμα της Χούντας, 29 Ιουλίου 1973, μπορεί να έφερε την αβασίλευτη Δημοκρατία, αλλά υπηρέτησε και ένα άριστα οργανωμένο αντιλαϊκό και αντεθνικό Σχέδιο, μέσω της πολιτικής αστάθειας που ακολούθησε τους επόμενους μήνες· με αποκορύφωμα την ΤΡΑΓΩΔΙΑ της ΚΥΠΡΟΥ.¹¹    Έγραψε  το 2015 ο δημοσιογράφος, Γιώργος Ζαχαριάδης στη «ΡΟΔΙΑΚΗ» «Άγνωστα γεγονότα από το νόθο δημοψήφισμα!… Τα δημοψηφίσματα στην Ελλάδα είχαν πάντοτε το εξής χαρακτηριστικό : Γινόντουσαν για κάποια σκοπιμότητα ή ήταν νόθα !.. Και το τελευταίο νόθο δημοψήφισμα ήταν αυτό που έγινε στις 29 Ιουλίου 1973, δηλαδή σαν σήμερα πριν 42 χρόνια.». Βέβαια τον Ιούλιο του 2015 η λαϊκή βούληση που εκφράστηκε με το τότε Δημοψήφισμα πετάχτηκε στον Καιάδα για το… καλό του λαού!

Ας βαδίσουμε μεταξύ του Καθηγητού Γεωγράφου. Αστέρη Χουλιάρα και των Καθηγητών της Γεωπολιτικής, να προσεγγίσουμε το μείζων εθνικό και λαϊκό πρόβλημα της ονομασίας της F.Y.R.O.M. 

Επειδή. όπως καταδείξαμε ανωτέρω, η «Συμφωνία των Πρεσπών» δεν  είναι μια καθαρά διμερής πράξη, παρ’ όλο που με υπερβάλλοντα ζήλο χωρίς να το καταφέρνουν, προσπαθούν να μας πείσουν πως είναι έτσι. Ο κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος γνωρίζει πως παίζεται ένα χοντρό γεωπολιτικό παιχνίδι, όπου οι Τοπικές Δυνάμεις (τα δύο Κράτη) δεν υπολογίζονται, απλά υπακούουν  ως εντολοδόχοι σε Περιφερειακούς, αλλά και Παγκόσμιους Εντολοδότες. Με αυτά τα δεδομένα, πιστεύω, πως δεν μπορούμε να αναλύσουμε το ζήτημα με κύριο εργαλείο την Κλασική Γεωπολιτική (1890-1945)· Γερμανική Geopolitik και την Αγγλοσαξονική Σχολή (geopolitics). Αντίθετα, θα έλεγα, πως η Γεωπολιτική της «πολιτικής της ισχύος». (1950 – 1975) θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο ανάλυσης, όσο ξεπερασμένη και να θεωρείται. Ενώ δεν θα απέρριπτα και τη Γεωπολιτική των δύο διαφορετικών κλάδων που οι ειδικοί τη ανακηρύττουν ως αυτήν που επικράτησε τη χρονική Περίοδο 1975 -1989. Πρόκειται για την Περίοδος δύο διαφορετικών γεωπολιτικών κλάδων, της γεωστρατηγικής (geostrategy), κυρίως στις ΗΠΑ, και της γαλλικής géopolitique, που δίνει έμφαση στην περιβαλλοντική διάσταση.

Με την ονομαζόμενη «μεταδιπολική εποχή των πλειόνων τάσεων» (1990 – σήμερα), η οποία ως κύρια καινούρια τάση έχει την κριτική γεωπολιτική (critical geopolitics), που όπως προαναφέραμε ασκεί δριμεία κριτική στην κλασική γεωπολιτική και στις σημερινές εκφάνσεις της (όπως η γεωοικονομία, ο γεωπολιτισμός και άλλες μεγαλειώδεις «πανοραμικές» τάσεις), θεωρώντας τις κοινωνικές κατασκευές, στρατευμένους κλάδους υπέρ του ηγεμονισμού ορισμένων μεγάλων δυνάμεων, πιστεύω ότι θα πρέπει και με αυτό το εργαλείο ανάλυσης να προσεγγίσουμε το ζήτημα. Με αυτό τον τρόπο θα αποφύγουμε να πλανηθούμε από τυχόν Μύθους της στρατευμένης ή αστράτευτης σημερινής Γεωπολιτικής. Φυσικά, όλα  αυτά στην επόμενη Ανάρτησή μας η οποία θα ακολουθήσει σε λίγες ημέρες. Μία ανάλυση που θα προσπαθήσει να στηριχτεί σε μια σύνθεση των προαναφερομένων.

Λίγα για αυτά που θα διαβάσετε  στη 14η  Ανάρτηση

• Οι γείτονές μας διαιωνίζουν ή όχι την εχθρότητά τους εναντίον μας; ● Η κακοπιστία στα Βαλκάνια είναι υπαρκτή; Δημιουργήθηκε μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης ή πολύ παλαιότερα; ● Οι Σλαβικές και Βουλγαρικές Οργανώσεις ανά τον κόσμο, κομμουνιστικές ή εθνικιστικές πως χειρίστηκαν το ζήτημα της Μακεδονίας; Και πως το χειριστήκαμε εμείς; ● Πως εξηγούν οι ειδικοί τη μεγάλη αποχή στο δημοψήφισμα της 30.9.2018; Τι συμπεράσματα οφείλουμε να εξάγουμε; Και πολλά άλλα.

 

           ΑΡΧΕΙΟ-ΠΗΓΕΣ

1. ΛΑΖΑΡΑΚΟΣ: XL442/ Πηγή: ΚΑΝΙΣΚΙ Ανθρώπινης Σοφίας. ΔΗΜ. Μ. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ. (Βου-Βου-Γιάο Κινέζος συγγραφέας-διάσημος μυθιστο- ριογράφος που έζησε 1867-1910. Εμπνεόμενος από μεταρρυθμιστικές ιδέες, θεω- ρείται ένας από τους μεγαλύτερους Κινέζους μυθιστοριογράφους).
2. ΛΑΖΑΡΑΚΟΣ: 901 C/ Πηγή:ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑ– ΦΙΑΣAgnew, J., Geopolitics: Re-visioning World Politics (London: Routledge, 1998). Brzezinski, Z., The Grand Chessboard: American Primacy and its Geostrategic Imperatives (New York: Basic Books, 1997). Dalby, S., ‘Geo political Discourse: The Soviet Union as Other’, Alternatives, 13 (1988). Gott mann, J., ‘The Background of Geopolitics’, Military Affairs, 6, 4 (1942). Gray, C., The Geopolitics of Superpower (Lexington: University Press of Kentucky, 1988).Huntington, S. κ.ά., The Clash of Civilizations? The Debate (New York: Foreign Affairs, 1996). Kissinger, H., Does America Need a Foreign Policy? Towards a Diplomacy for the 21st Century (New York: Simon & Shuster, 2001). Lacoste, Y., La Géographie, ça sert, d’abord, à faire la guerre (Paris: Maspero, 1976). Luttwak, E., The Endangered American Dream (New York: Simon and Schuster, 1993). Ó Tuathail, G., ‘Problematizing Geopolitics: Survey, State smanship and Strategy’, Transactions of the Institute of British Geographers, 19 (1994). Ó Tuathail, G., Critical Geopolitics: The Politics of Writing Global Space (Routledge, 1996). O’ Loughlin, J. & H. Heske, ‘From “Geopolitik” to “Géopol itique”: Converting a Discipline for War to a Discipline for Peace’, N. Kliot & S. Waterman (Ed.), The Political Geography of Conflict and Peace (London: Belhaven Press, 1991). Parker, G., Γεωπολιτική: παρελθόν, παρόν και μέλλον (Αθήνα: Ροές, 2002) [αρχική αγγλική έκδοση Geopolitics: Past, Present and Fu ture (London: Pinter, 1998)]. Tunander, O., P. Baev & V.I. Einegel (Ed.), Ge opolitics in Post-Wall Europe: Security, Territory and Identity (London: Sage, 1997). Χουλιάρας, A., Γεωγραφικοί μύθοι της διεθνούς πολιτικής (Αθήνα: Ροές, 2004).
3. ΛΑΖΑΡΑΚΟΣ: 901 AG/ Πηγή:Γεωγραφικοί μύθοι της διεθνούς πολιτικής. Μια εισαγωγή στη θεωρία της κριτικής γεωπολιτικής. Αστέρης Χουλιάρας επιμέ λεια σειράς: Ελευθέριος Καρτάκης. ISBN 960-283-189-8, ISBN-13 978-960-283-189-2. Γεωπολιτική [DDC: 327.101].
4. ΛΑΖΑΡΑΚΟΣ: 292 AL/ Πηγή: ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ-ΕΛΛΑΔΑ Κυριακή, 30 Σεπτεμβρίου 2018
5. ΛΑΖΑΡΑΚΟΣ: 292 AJ/Πηγή: ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ-Δημοσίευση: 1 Οκτω βρίου 2018, 11:49 μμ.

     6. ΛΑΖΑΡΑΚΟΣ: 901 AΙ/Πηγή: ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ- Δημοσίευση: 1 Οκτω βρίου 2018, 8:31 μμ.

7. ΛΑΖΑΡΑΚΟΣ: 292 AH/Πηγή: ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ- Δημοσίευση: 1 Οκτω βρίου 2018, 8:31 μμ
8. ΛΑΖΑΡΑΚΟΣ: 292 AK/Πηγή: ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ- Δημοσίευση: 1 Οκτω βρίου 2018, 7:21 μμ.
9. ΛΑΖΑΡΑΚΟΣ: 292 AM/Πηγή: ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ-ΕΛΛΑΔΑ από Gazeta Tema The Hellenic Information Team Δημοσίευση: 1 Οκτω βρίου 2018, 7:21 μμ. ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ-ΕΛΛΑΔΑ Δημοσίευση: Κυριακή, 30 Σεπτεμβρίου 2018.
10. ΛΑΖΑΡΑΚΟΣ: 292 AM/Πηγή:http://lolanaenaallo.blogspot.com/ 2013/ 09/ 1973.html
11. ΛΑΖΑΡΑΚΟΣ/Πηγή: Στοιχεία από το υπό συγγραφή έργο «1821-2021 200 ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΟΤΕΡΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ » ΧΟΝΔΡΟΚΟΥΚΗ ΠΕΤΡ. ΗΛΙΑ – ΛΑΖΑΡΑΚΟΥ ΣΠ. ΙΩΑΝΝΗ.