Το Χθες, το Σήμερα και το Αύριο στην Παγκόσμια Σκακιέρα – Ανάρτηση 14η

Γενικά και ειδικά για το σημερινό Μακεδονικό Ζήτημα (ονοματολογία της F.Y.R.O.M.) σε μια σύγχρονη γεωπο- λιτική προσέγγιση

                              Ανάρτηση 14η

 

Γράφει ο Ιωάννης Σπ. Λαζαράκος                                                                                         

Email: jlazarakosdim@yahoo.gr

 

 

Από τη 13η  Ανάρτηση στη 14η

Η 13η Ανάρτηση τελείωνε με ορισμένα από αυτά που θα ασχοληθούμε στην παρούσα όπως:  Οι γείτονές μας διαιωνίζουν ή όχι την εχθρότητά τους εναντίον μας; Η κακο- πιστία στα Βαλκάνια είναι υπαρκτή; Δημιουργήθηκε μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης ή  πολύ παλαιότερα; Οι Σλαβικές και Βουλγαρικές Οργανώσεις ανά τον κόσμο, κομμουνιστικές ή εθνικιστικές πως χειρίστηκαν το ζήτημα της Μακεδονίας; Και πως το χειριστήκαμε εμείς; Και πολλά άλλα.

Οι γείτονές μας διαιωνίζουν ή όχι την εχθρότητά τους εναντίον μας;

Ας μου επιτρέψετε να ξεκινήσω λίγο παράδοξα την τεκμηρίωση της απάντησης του κρίσιμου αυτού ερωτήματος. Την περίοδο που η Περεστρόικα προσπαθούσε να εδραιωθεί στην πρώην Σοβιετική Ένωση, επί Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ο πολιτικός αντί παλος του Μπορίς Νικολάγιεβιτς Γέλτσιν καταγράφει στο ημερολόγιό του τα εξής: «Θυμάμαι μαζί με τον Λεβ Σουχάνοφ (έμπιστος φίλος και σύμβουλος του Γέλτσιν) για πρώτη φορά μπήκαμε στο γραφείο του Βορότνικωφ, του πρώην προέδρου του προεδρείου του Ανωτάτου Σοβιέτ της Ρωσικής Ομοσπονδίας, πριν καταλάβω εγώ τη θέση αυτή. Το γραφείο ήταν τεράστιο και ο Σουχάνοφ μου είπε με απορία: ¨Κοιτάξτε, Μπορίς Νικολάγιεβιτς, τι γραφείο αποκτήσαμε:!¨ Στη ζωή μου έτυχε να δω πολλά γραφεία. Ωστόσο μια τέτοια ανάλαφρη, σύγχρονη πολυτέλεια, όλη αυτή τη λάμψη και την άνεση την είδα με κάποια ευχάριστη αίσθηση. ¨ Καλά λοιπόν, αλλά τι θα γίνει παραπέρα; Σκέφθηκα. Γιατί δεν πήραμε μόνο αυτό το γραφείο αλλά ολόκληρη τη Ρωσία. Και ο ίδιος τρόμαξα με αυτή τη στασιακή σκέψη.¨…».¹

Εικόνα 1: Όταν ένας Πρωθυπουργός εγκαθίσταται στο Μέγαρο Μαξίμου, σε αυτόν εγκαθίσταται ολόκληρη η Ελλάδα. Ολόκληρο το Ελληνικό Έθνος.

(Εικόνες του Ιντερνέτ, που επεξεργάστηκαν και φιλοτεχνήθηκαν από τον γράφο- ντα).

Το ερώτημα λοιπόν είναι: το πόσο οι Πρωθυπουργοί της Ελλάδας, που πέρασαν από το Μέγαρο Μαξίμου, με την τόση λάμψη και πολυτέλεια, αντιλήφθηκαν πως δεν πήραν μόνο το Μέγαρο που σημαίνει εξουσία, αλλά και ολόκληρη την Ελλάδα με τον Ελληνισμό. Το ίδιο ερώτημα τίθεται για τους παρόντες οικοδεσπότες και για τους μελλοντικούς. Ένα πολυσήμαντο ερώτημα που απαντάται, ενίοτε, από τους ιστοριο- γράφους. Η απάντηση όμως αυτού του ερωτήματος, πιστεύω, πως θα πρέπει να είναι και ένα από τα βασικά κριτήρια της λαϊκής ετυμηγορίας σε μια δημοκρατική χώρα.  Δυστυχώς για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό οι γείτονές μας είναι εδώ και αιώνες εχθροί μας. Αυτό αποδεικνύεται επιστημονικά, αρκεί να γίνει μια μικρή έρευνα και θα φανούν πλείστα ιστορικά στοιχεία  που πιστοποιούν τη θέση αυτή.

Βέβαια αυτό για τους Έλληνες είναι κοινή διαπίστωση, αλλά και για πολλούς ξένους που αγαπούν την Ελλάδα για την παγκόσμια προσφορά της, καθώς επίσης και το δίκαιο. Η γεωγραφική πολιτική των γειτόνων μας ήταν πάντα εχθρική απέναντί μας  θεατή ή αθέατη. Αυτή η εχθρότητα, των χωρών με κοινά γεωγραφικά σύνορα με την Ελλάδα, πολλές φορές στο πέρασμα των αιώνων ενισχύθηκε ποικιλοτρόπως και από άλλα έθνη, χώρες που γεωγραφικά δεν είχαμε κοινά σύνορα, ή ακόμη ήταν πολύ μακριά μας. Αυτό για πολλούς οφείλεται στη γεωστρατηγική θέση της χώρας που αποτελεί το γεωφυσικό όριο Ανατολής και Δύσης, αλλά και το σταυροδρόμι της Ευρώπης με την Ασία και την Αφρική. Βέβαια η Ανατολική Λεκάνη της Μεσόγειου (Μέση Γη) από αρχαιοτάτων χρόνων το μεγαλύτερό της τμήμα και το ποιο ζωτικό στο Σύμπλοκο της Μεσογείου, όπως λέγεται στη γεωπολιτική, είναι υπό την κυριαρχία των Ελλήνων χιλιάδες χρόνια με εξαίρεση κάποιες χρονικές περιόδους, όπως αυτές της Ρωμαϊκής και Οθωμανικής επικυριαρχίας, όπου η Ανατολική Μεσόγειος υπήρξε σχεδόν ολόκληρη υπο την εξουσία αυτών των Αυτοκρατοριών αυτών, εκτός της Οθωμανικής περιόδου που η Βενετία και η Αγγλία κατείχαν κάποια παράλια και νησιά, κυρίως ελληνικά.

Η Μακεδονία από τα βάθη των αιώνων μέχρι σήμερα είναι ελληνική

α. Αρχαία Εποχή Πρώιμη και Μεσαία Εποχή Χαλκού ή Μεσοελ- λαδική Εποχή

Σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατόν να παρουσιάσουμε στην παρούσα ανάρτηση, μια απειροελάχιστη, έστω περίληψη των σελίδων που έχουν ήδη καταγραφεί και συνεχίζουν να καταγράφονται επιστημονικά  έγκριτα για την καταγωγή του αρχαι- ότατου πληθυσμού της Μακεδονίας και που αποδεδειγμένα αρχαιολογικά και ιστορικά πρόκειται για Έλληνες. Θα αναφερθούμε εντελώς επιγραμματικά προς διευκόλυνση του αναγνώστη. Η εγκυκλοπαίδεια ΕΛΛΑΔΑ –ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ μας πληροφορεί για τα ελληνικά φύλα: «Η παλαιότερη αρχαία μαρτυρία που διαθέτουμε σχετικά με την καταγωή και κατανομή των ελληνικών φύλων, είναι ένα απόσπασμα από τον Ισίοδο, τον γνωστό ποιητή από την εκπνοή του 8ου  π.Χ, αιώνα, που έχει ως εξής: “Έλληνος δ’εγένοντο φιλοπτολέμου βασιλήος Δώρος τε Ξούθος τε και Αίολος ιππιοχάρμης “ (κι απ’ τον Έλληνα τον πολεμοχαρή βασιλιά, προήλθαν ο Δώρος, ο Ξούθος και ο Αίολος που πολεμούσε από το άρμα,). Ο Ξούθος σύμφωνα με την παράδοση ήταν ο πατέρας του Ιωνος και του Αχαιού. Έχουμε, λοιπόν, μια ερμηνευτική προσπάθεια, εκ των υστέρων βέβαια, για τη γενεαλογία των ελληνικών φύλων, όπου υποδηλώνεται από τον Ισίοδο η συγγένεια μεταξύ Δωριέων, Ιώνων, Αχαιών και Αιολέων…» ².

Σύμφωνα με την προαναφερόμενη πηγή (εγκυκλοπαίδεια) κοιτίδα του Ελληνισμού θεωρείται η Θεσσαλία· « η παραδοσιακή αυτή κοιτίδα των Ελλήνων, η Θεσσαλία, στηρίζεται και από αρχαιολογικά δεδομένα και θεωρείται γενικά από τους ερευνητές ως ένα χώρος ζύμωσης, απόλυτα καθοριστικός για τη γλωσσική και φυλετική αποκρυστάλλωση των Ελλήνων. Τα τέσσερα βασικά φύλα των Ελλήνων είναι οι Ίωνες, οι Αιολείς, οι Δωριείς και οι Αρκάδες…μπορούμε να πούμε ότι τα πρωτο-ιωνικά φύλα εντοπίζονται στη ΒΔ Θεσσαλία, Από τις αρχές της ΜΕ (Μέση Εποχή Χαλκού) αρχίζουν να μετακινούνται προς Νότο…Τα πρωτοαιολικά φύλα τοποθετούνται στο χώρο της Μακεδονίας ήδη κατά την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού… Τα πρωτοαρκαδικά φύλα εντοπίζονται και αυτά στο χώρο της Δ Μακεδονίας, απ’ όπου μετανάστευσαν κατά τη ΜΕ Εποχή για να εγκατασταθούν στην Κεντρική Βόρεια Πελοπόννησο…Τέλος, τα δυτικά ελληνικά φύλα, όπως οι Δωριείς, οι Ηλείοι, οι Κεφαλλήνες, οι Λοκροί, οι Αιτωλοί και οι Φωκείς, θα πρέπει να ήταν αρχικά εγκατεστημένα στην ευρύτερη περιοχή που καλύπτουν η Βόρεια Ήπειρος, η ΝΑ Αλβανία και η Δ Μακεδονία…». ²

β. Αρχαία Εποχή – Ιστορικοί Χρόνοι

Τον 6ο αιώνα π.Χ., την εποχή του Σιδήρου, διαδέχεται μία περίοδος που χαρακτηρίζεται ως αρχαϊκή, και η Μακεδονία περνά στους ιστορικούς χρόνους, χάρη στην εμφάνιση των πρώτων γραπτών μαρτυριών. ΑΙΓΕΣ (ΒΕΡΓΙΝΑ): Στα δυτικά, ΝΔ πέρατα της πεδιάδας της Θεσσαλονίκης, στις βόρειες παρυφές των Πιερίων, ανατολικά του Αλιάκμονα, βρίσκεται η Βεργίνα και τα Παλατίτσια, δύο γειτονικά χωριά που ορίζουν το χώρο της πόλης των Αιγών, μακεδονικής πρωτεύουσας ως τις αρχές του 4ου αιώνα π.Χ. και βασιλικής νεκρόπολης.  ΠΕΛΛΑ: Στις αρχές του 4ου αιώνα π.Χ. η πρωτεύουσα του μακεδονικού βασιλείου μεταφέρθηκε στην Πέλλα.

ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Με την άνοδό του στο θρόνο (360 π.Χ.) ο Φίλιππος είχε να αντιμετωπίσει πολλούς εξωτερικούς αλλά και εσωτερικούς εχθρούς. Αφού εξουδετέρωσε τους 5 δελφίνους του θρόνου, κυρίως τον Αργαίο, που υποστήριζαν οι Αθηναίοι, ο Φίλιππος συνέτριψε τους Παίονες[7] και τους Ιλλυριούς και μετέτρεψε οριστικά την Άνω (σημερινή Δυτική) Μακεδονία σε επαρχία του βασιλείου του.

γ. Αρχαία Εποχή – Το μακεδονικό βασίλειο στα χρόνια της βασιλείας του Φιλίππου Β’, 360-336 π.Χ.

ΣΧΕΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ: Ο Φίλιππος είχε αρχίσει αρκετά νωρίς να διαμορφώνει σχέδιο για την κατάκτηση της Μ. Ασίας. Ο Φίλιππος μετά τη μάχη της Χαιρώνειας ήλεγχε όλο τον ελλαδικό χώρο. Το 337 π.Χ. κάλεσε τις ελληνικές πόλεις να συνάψουν συνθήκη ειρήνης στον Ισθμό της Κορίνθου. Λίγο αργότερα οργανώθηκε και μία επιθετική συμμαχία με στόχο τη συνένωση των Ελλήνων και την προετοιμασία της εκστρατείας κατά της Περσίας. ³

δ. Αρχαία Εποχή – Κλασική Περίοδος

ΘΕΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΚΛΑΣΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ: Οι πρόσφατες πρόοδοι της αρχαιολογίας, ιδίως της επιγραφικής και νομισματικής, επιτρέπουν το σχηματισμό μιας σαφούς εικόνας της Μακεδονικής πολιτείας. Το κυρίαρχο στοιχείο του πολιτεύματος είναι ο βασιλιάς, αρχιερέας, αρχιδικαστής και αρχιστράτηγος. Η ελευθερία των κινήσεών του περιορίζεται από το νόμο, το εθιμικό δίκαιο που καθορίζει τις σχέσεις του με το έθνος και ιδίως με τα άλλα μέλη της δυναστείας και τους εταίρους του, τους αυλικούς δηλαδή αξιωματούχους με τη βοήθεια των οποίων κυβερνά. Αρχίζει η ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ  ΟΙ ΚΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ  ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ: Σύμφωνα με τον αρχαίο ιστορικό Αρριανό, στο έργο του «Αλεξάνδρου ανάβαση», ο Αλέξανδρος το 324 στην πόλη Ώπι, απευθύνεται στους στρατιώτες του και λέει: «Ξεκινώντας από τη χώρα αυτή,… ³

ε. Αρχαία Εποχή – Ρωμαϊκής Επικυριαρχίας

ΡΩΜΑΙΟΚΡΑΤΙΑ: Η ήττα του τελευταίου βασιλιά του μακεδονικού βασιλείου Περσέα στη μάχη της Πύδνας (168 π.Χ.) από τον Λεύκιο Αιμίλιο Παύλο  σηματοδότησε την αρχή της μακρόχρονης ρωμαϊκής κατοχής. Μετά από μια περίοδο «ανεξαρτησίας» ιδρύθηκε η ρωμαϊκή επαρχία της Μακεδονίας (provincia Macedonia), η οποία γνώρισε επιδρομές ποικιλώνυμων βαρβαρικών φύλων, έγινε θέατρο των εμφύλιων ρωμαϊκών συγκρούσεων της περιόδου της Δημοκρατίας για να απολαύσει την οικονομική της ανάκαμψη που πρόσφερε η «σεβαστή ειρήνη» (Pax Augusta), πριν τις πολιτικές ταλαντεύσεις που έληξαν με την άνοδο του Διοκλητιανού. ³

στ. Περίοδος Βυζαντινής Αυτοκρατορίας

Μια από τις αρχαίες μαρτυρίες που μας διαβεβαιώνουν για τη σπουδαία θέση του Βυζαντίου είναι και αυτή που αναφέρει ο Ηρόδοτος Δ΄ 144: Πρόκειται για την άποψη που εξέφρασε ο Μεγάβαζος,  Πέρσης στρατηγός που του ανέθεσε  ο Δαρείος να υποτάξει την περιοχή του Ελλησπόντου (514 π.Χ.). «Αυτὀν το Μεγάβαζο θα τον θυμούνται πάντα οι κάτοικοι της περιοχής του Ελλησπόντου για τα λόγια που είπε. Όταν δηλαδή βρέθηκε στο Βυζάντιο και έμαθε ότι οι Χαλκηδόνιιοι είχαν κτίσει την πόλη τους 17 χρόνια πριν από την ίδρυση του Βυζαντίου, είπε, ότι αυτοί οι άνθρωποι ήταν τότε τυφλοί. Γιατί, αν δεν ήταν τυφλοί, δεν θα άφηναν τον καλύτερο τόπο (Βυζάντιο), για να κτίσουν την πόλη τους στο χειρότερο (Χαλκηδόνα)». (Η Χαλκηδόνα ήταν αρχαία ελληνική αποικία, που ήταν κτισμένη απέναντι από το Βυζάντιο, στην ασιατική ακτή του Βοσπόρου). ⁴ 

Από το 324 μ.Χ. όπου ο Μέγας Κωνσταντίνος κατόρθωσε να μείνει μόνος κύριος της  Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, εξουδετερώνοντας τους αντιπάλους του, υποστηρίζοντας το χριστιανισμό και αφού μετέφερε το  330 μ.Χ. την πρωτεύουσα  από τη Ρώμη στο Βυζάντιο, Κωνσταντινούπολη όπου τα εγκαίνια έγιναν στις 11 Μαΐου,  μέχρι και την άλωση της Βασιλεύουσας, στις 29 Μαΐου 1453, η Αυτοκρατορία δεχόταν συνεχώς εχθρικές επιδρομές από διάφορους βάρβαρους λαούς. Πέρα από τους βόρειους, τους δυτικούς, ανατολικούς και νότιους επιδρομείς κατά του Βυζαντίου τα σλαβικά φύλα απείλησαν σημαντικά την αυτοκρατορία· αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να γίνουν πολλές και σκληρές μάχες μεταξύ των Βυζαντινών και των Σλάβων που ορισμένες φορές είχαν και άλλα φύλα συμμάχους. Στην περίοδο της Μακεδονικής Δυναστεείας και κυρίως στα χρόνια του Βασιλείου του Β΄ (γνωστού και ως Βουλγαροκτόνου 976-1025), ΟΙ Βυζαντινοί κατόρθωσαν να εκμηδενίσουν τον κίνδυνο από τα σλαβικά φύλα. Διαβάζοντας κάποιος τις σελίδες της Ιστορίας διαπιστώνει ότι, τα σλαβικά κυρίως φύλα και όχι  μόνο θεωρούσαν  μείζονος γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής σημασίας τη Θεσσαλονίκη. Το ίδιο εξακολουθεί να υφίσταται και σήμερα.

ζ. Περίοδος Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας

Στα νεότερα χρόνια και στις μέρες μας, το ζήτημα της Μακεδονίας επανέρχεται άλλοτε με διπλωματικές συγκρούσεις και άλλοτε με ένοπλες στρατιωτικές. Ενίοτε, οι πολιτικές ηγεσίες των εμπλεκομένων χωρών βρέθηκαν και βρίσκονται όπως σήμερα  (κυβερνήσεις Ελλάδας και πΓΔΜ) σε διάσταση με τη θέληση των λαών τους. Οι βόρειοι γείτονές μας Σλάβοι (βουλγαρικής καταγωγής), αλλά και οι ανατολικοί (Τούρκοι) εποφθαλμιούν στο διηνεκές τη Μακεδονία. Ποτέ δεν σταμάτησαν να διεκδικούν με κάθε τρόπο διπλωματικό ή ένοπλο. Αυτό είναι το κεντρικό-ιστορικό νόημα που οφείλουν να κατανοήσουν σε βάθος, τουλάχιστον απ’ εδώ και πέρα, οι εκάστου ένοικοι του Μαξίμου. Προσωπικά πιστεύω πως έχει αρχίσει αυτό να γίνεται, μακάρι να μη διαψευστώ, γιατί τότε το Έθνος εάλω.

η. Συμπερασματικά έχουμε για να θυμόμαστε                                     

Γύρω από τα εχθρικά φύλα κατά της Μακεδονικής Περιοχής που κατοικείτο από τους

Έλληνες- Μακεδόνες, από την Πρώιμη Εποχή (ΠΕ) τουλάχιστον, συμπεριλαμβάνονται οι Ιλλυριοί, που κατοικούσαν στα δυτικά της Μακεδονίας. Δεν μπορούμε να ισχυριστούμε επιστημολογικά πως οι Ιλλυριοί είναι ελληνικό φύλο αφού σήμερα, ακόμη, επικρατεί η θεωρία ή εκδοχή των ινδοευρωπαϊκών λαών και που στηρίζεται στη γλωσσολογία και όχι στην αρχαιολογία και ιστορία. Αυτό, σήμερα οδηγεί πολλούς ερευνητές να θεωρούν πως η θεωρία των Ινδοευρωπαίων στερείται επιστημονικών εχεγγύων. Στη σχολή αυτή ανήκω κι εγώ, τουλάχιστον με τις σημερινές επιστημονικές διαπιστώσεις της αρχαιολογικής σκαπάνης και της ιστοριογραφικής γραφίδας. Πέρα όμως από την θεωρητική εκδοχή που διαμορφώνει η νέα επιστήμη της γλωσσολογίας, υπάρχει και η άλλη εκδοχή πως οι πρώτοι που κατοίκησαν την Ιλλυρία ήταν οι Βοιωτοί του Κάδμου. Αξίζει να επισημανθεί ότι και στα πολύ μετέπειτα χρόνια η ελληνική πόλη κράτος, Μακεδονία, είχε δεχθεί επιδρομές και από άλλες ελληνικές πόλεις κράτη, όπως από την Αθήνα, όπου οι Αθηναίοι  αναζητούσαν μεταλλεύματα και ναυπηγική ξυλεία.«…Η Αμφίπολη ιδρύθηκε από Αθηναίους το 437 π.Χ. με στόχο τον έλεγχο των μεταλλείων της Θράκης, αλλά πέρασε στα χέρια των Σπαρτιατών κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης του Πελοποννησιακού πολέμου, την περίοδο 431-421 π.Χ.».⁵  

Η περιοχή της Ιλλυρίας δέχθηκε κατακτήσεις από Έλληνες, Κέλτες, Πρωτοιταλούς, Ρωμαίους, Σλάβους, Τούρκος κ.α. Το σίγουρο είναι πως οι σημερινοί Αλβανοί, (στο μεγαλύτερό τους ποσοστό, εκτός της ελληνικής μειονότητας Βορειοηπειρωτών)  δεν έχουν καμία σχέση με τους Έλληνες της Μακεδονίας, της Ηπείρου, του Ιονίου της Πελοποννήσου κ.λ.π. Επίσης και το ότι είναι γνήσιοι απόγονοι των Ιλλυρίων ολοένα και περισσότερο συσσωρεύονται σοβαρά στοιχεία τα οποία την άποψη αυτή την τοποθετούν στη σφαίρα της αλβανικής φαντασίας, διότι τους εξυπηρετεί στα σχέδια της μεγάλης Αλβανίας, με ότι αυτό συνεπάγεται για τις όμορες βαλκανικές περιοχές. Έτσι έχουμε:

ΕΧΘΡΟΙ στο πέρασμα των αιώνων που εκστράτευσαν εναντίον της περιοχής της Μακεδονίας:Ιλλυριοί, Φρύγοι, Παίονες, Σκύθες, Κέλτες, Τριβαλλοί, Βησιγότθοι, Γότθοι, Ούννοι, Γερμανικά φύλα, Βάνδαλοι, Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, Σλάβοι, Βούλγαροι, Φράγκοι, Ρωμαιοκαθολικοί, Οθωμανοί-Τούρκοιί, Ρώσοι, Ιτα- λοί, Γερμανοί, Γιουγκοσλάβοι (Σκοπιανοί).

Οι Ευρωπαίοι, συμπεριλαμβανομένων και των Ρώσων, μπροστά στα Βαλκάνια  και οι ιστορικές τους ευθύνες                                          

Σύμφωνα με τον Χαράλαμπο Κ. Σωτηρόπουλο το λεγόμενο Μακεδονικό Ζήτημα το δημιούργησαν οι Ρώσοι στα τέλη του 19ου  αιώνα (επί Τσάρου) για τον έλεγχο των Βαλκανίων. Γράφει στο βιβλίο του, Αύγουστος 1960: « Οι Ρώσσοι περί τα τέλη του παρελθόντος αιώνος, εκμεταλλευόμενοι τας πολιτικάς εξελίξεις των Βαλκανίων εδημιούργησαν την περί τον Μακεδονικόν χώρο διαμάχην, προωθούντες έκτοτε καταλλήλως και αναλόγως πότε τους Βουλγάρους και πότε τους Σέρβους.». ^2α

Η Δύση αυτή την πολιτική της Ρωσίας, τόσο η Αυστρία όσο και η Ιταλία, Γαλλία  και  Βρετανία δεν την έβλεπαν με καλό μάτι και λογικό είναι πως θα φρόντιζαν και αυτοί να προωθήσουν τα δικά τους γεωπολιτικά συμφέροντα στα ελεύθερα Βαλκάνια μετά το τέλος της  μακρόχρονη οθωμανικής σκλαβιάς. Εδώ προκύπτει κι ένα ιστορικό ερώτημα προς ολοκληρωμένη και όχι τμηματική έρευνα. Γιατί ανέχθηκαν οι τότε Μεγάλες Δυνάμεις της Ευρώπης, η Οθωμανική Αυτοκρατορία η οποία έφθινε από τα μέσα του 17ου αιώνα ουσιαστικά, να έχει στην εξουσία της τα Βαλκάνια; Το ζωτικό αυτό γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό γεωγραφικό τμήμα του Πλανήτη; Πιστεύω, γιατί δεν φοβόντουσαν τους Οθωμανούς, αλλά αλλήλους και έτσι μέχρι να μπορέσει ο ένας ή ο άλλος να προετοιμαστεί ώστε να νικήσει πολεμικά τους υπόλοιπους καλά τα είχαν οι Οθωμανοί, ο ξεδοντιασμένος γέρικος και αδύναμος πλέον εχθρός για τις τότε ευρωπαϊκές Μεγάλες Δυνάμεις. Επίσης αυτή η εκδοχή εξυπηρετούσε θαυμάσια και το Βατικανό, αφού η αντίπαλός του η Ορθοδοξία καλά καθόταν υπό το ζυγό της πιο απάνθρωπης και βάρβαρης σκλαβιάς. Την γεωπολιτική απραξία, της πολεμικής προπαρασκευής των ευρωπαϊκών (χριστιανικών) Δυνάμεων διέκοψε η Εθνεγερσία των Ελλήνων με το Έπος του 1821, ανατρέποντας τα σχέδιά τους. Ένα θέμα που θα το εξετάσουμε στο μέλλον.

Οι λαοί των Βαλκανίων προσπαθώντας να σταθούν στα πόδια τους και να επανιδρύσουν τα κράτη τους, σε μια περίοδο που ακόμα υπήρχαν εστίες πολέμου για την ολοκληρωτική απελεύθερωσή τους από τους Τούρκους, αφού η έννοια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας είχε περάσει στο ιστορικό παρελθόν, μπήκαν ή καλύτερα τους έβαλαν στην παγκόσμια σκακιέρα σαν πιόνια των μεγάλων ευρωπαϊκών και χριστιανικών Δυνάμεων, που δεν κινήθηκαν μέσα από τη λογική ενός ομόσπονδου –  πολυεθνικού και χριστιανικού ευρωπαϊκού κράτους, αλλά μέσα από τη στενή εθνικιστική  λογική, της δικής τους αυτοκρατορίας (Αυστροουγγαρίας, Γαλλίας, Μεγάλης Βρετανίας, Ιταλίας και Ρωσίας). Αναγέννηση, Διαφωτισμός, Γαλλική Επανάσταση, Κομμούνα των Παρισίων, Αστική Θεώρηση, όλα αυτά τι ήταν; Σε τίποτα δεν επηρέασαν της Ευρώπης τη διανόηση, τους πολιτικούς, τους βασιλείς και αυτοκράτορες και τέλος τους λαούς; Ιστορικά αποδείχθηκε πως οι Ευρωπαίοι μόνοι τους έβγαλαν τα μάτια τους. Τα κατάφεραν τέλεια, να δημιουργήσουν την οικονομική και στρατιωτική υπερδύναμη, τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και η Ευρώπη να βρίσκεται σε μόνιμο κίνδυνο, όχι από την επίσημη πολιτική των ΗΠΑ, αλλά από το σχέδιο της παγκόσμιας συνομωσίας που εδώ και δύο αιώνες εξυφαίνεται από το βαθύ κράτος των ΗΠΑ.

Η κακοπιστία στη χερσόνησο του Αίμου είναι χιλιάδων χρόνων υπόθεση και θα συνεχίζεται. Οι Έλληνες από αρχαιοτάτων χρόνων, πριν χιλιάδες χρόνια, βρέθηκαν στο πιο γεωστρατηγικό σημείο των Βαλκανίων είτε ως αυτόχθονες, είτε ως μετανάστες και ο ελλαδικός γεωγραφικός χώρος είναι η Πατρίδα τους με όλες τις γεωγραφικές περιφέρειές της, που άλλοτε συρρικνωνόταν από επιδρομές και κατακτήσεις των εχθρών εις βάρος της και άλλοτε αυξανόταν από τις ελληνικές κατακτήσεις σε βάρος των εχθρών της. Αυτό είναι που δικαιολογεί σε μεγάλο βαθμό και την άποψη της αμυντικής χροιάς των ελληνικών πολέμων. Η ανθελληνική προπαγάνδα δεν έχει τελειωμό. Στη Νεότερη και Σύγχρονη Εποχή  οι  σλαβικές, αλβανικές και τουρκικές εθνικιστικές θέσεις  βρέθηκαν και βρίσκονται σε πολύ επικίνδυνο σημείο για την Ελλάδα. Αξίζει να εξετάσουμε πως οι σλαβικές εθνικιστικές και κομμουνιστικές οργανώσεις, ενώ ήταν ιδεολογικοπολιτικά αδυσώπητοι εχθροί, πως είχαν κοινή γραμμή, θα έλεγα, σε βάρος της Μακεδονίας, δηλαδή σε βάρος της Ελλάδας, με εξαίρεση τη Σερβία. Αυτά όμως θα τα δούμε στη 15η  Ανάρτηση, καθώς επίσης και τα γεωπολιτικά συμφέροντά τους, με όλη αυτή την αιώνια ανθελληνική ενεργητικότητά τους.

 

 

ΑΡΧΕΙΟ-ΠΗΓΕΣ

1. ΛΑΖΑΡΑΚΟΣ: XL805/ Πηγή: ΜΠΟΡΙΣ ΓΕΛΤΣΙΝ – ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ – 9/61 FLASH – ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΓΝΩΣΗ» -ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΡΩΣΙΚΑ ΠΕΤΡΟΣ ΑΝΤΑΙΟΣ – 1η ΕΚΔΟΣΗ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 1995. Σελίδα 15.   
2. ΛΑΖΑΡΑΚΟΣ: XL1299/Πηγή: ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ –ΤΟ ΠΑΡΕΛ ΘΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ – ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΑΠΥΡΟΣ- 2016. Τόμος 1ος Σελίδα 194.                                                                   
3. ΛΑΖΑΡΑΚΟΣ: 292 BY/ Πηγή: Σελίδες Ιστορίας και Επιστήμης: Σύντομη ιστορία της Μακεδονίας Α΄. – Στοιχεία 292 BZ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ Μιχάλης Στούκας 06/08/2017, 08:14 1 & BC ΕΡΑΝΙΣΤΗΣ.
4. ΛΑΖΑΡΑΚΟΣ: XL658/ Πηγή: ΙΣΤΟΡΙΑ ΡΩΜΑΪΚΗ ΚΑΙ ΒΥΖΑΝΤΙ ΝΗ―ΛΑΜΠΡΟΥ ΤΣΑΚΤΣΙΡΑ – ΖΑΧΑΡΙΑ ΟΡΦΑΝΟΥΔΑΚΗ – ΜΑΡΙΑΣ ΘΕΟΧΑΡΗ― ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων Αθήνα 2006, Β΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ σελίδα 85.
5. ΛΑΖΑΡΑΚΟΣ:XL1026 / Πηγή: ΝΕΩΤΕΡΟΝ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΛΕΞΙ- ΚΟΝ ΕΚΔΟΣΙΣ ΤΗΣ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΩΡΉΣΕΩΣ ΗΛΙΟΣ. ―XL143 / Πηγή: ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΠΥΡΟΣ LAROUSSE BRITANNI- CA ―XL1013 / Πηγή: ΜΕΓΑΛΗ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ  XL1026 / Πηγή: 330 Β / Πηγή ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ.: / Πηγή: 78 Β / Πηγή ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ Μιχάλης Στούκας 11/02/2018, 20:59 177― ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ 306-610 Από το Μέγα Κωνσταντίνο έως το Φωκά.