Στην εποχή της μεσουρανίας των social media με κοινωνικά δίκτυα όπως τα facebook,instagram,twitter καθώς και των προσωπικών messengers όπως skype (υπάρχει ακόμα;),viber, telegram καθώς, επίσης και τα ιδιοκτησίας Μαρκ Ζούκερμπεργκ, facebook messenger, Threads και whatsup, το μόνο που δεν μας λείπει είναι η επικοινωνία και η υπερβολική ευκολία του να “στέλνεις” σε όλους για όλα.
Βέβαια, οι Millennials και η Gen Z είχαν αρχίσει από καιρό πριν να αδιαφορούν για πλατφόρμες, όπως το facebook, και να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο σε πιο ειδικού τύπου κοινωνικά μέσα, όπως το Instagram, ή experience-sharing δίκτυα όπως το twitch. Ως προς την επικοινωνία, τώρα, η τάση δείχνει ότι στρέφεται προς ψηφιακές κατασκηνώσεις (digital campfires) με τη δημιουργία micro-communities. Σε έρευνα του 2019 προέκυψε ότι τo 38% των νέων κάτω των 30 ετών χρησιμοποιεί το facebook μόνο για το messenger του.
Πηγή: Harvard Business Review – The Era of Antisocial Social Media by Sara Wilson.
Αν οι νεότεροι σε αποκαλούν boomer τότε πιθανότατα εξακολουθείς να έχεις ένα προφίλ σε ένα social medium και μέσω αυτού, δυνητικά, να συνδέεσαι με όλους τους χρήστες του. Συμμετέχεις σε χαοτικές ομάδες-groups ομοϊδεατών, όπου όλοι μιλούν για όλα, και οι ειδοποιήσεις δεν σταματούν ποτέ. H δε timeline σου είναι πιο χαοτική, ακόμα και από υδατογραφία του Pollock πιτσιλισμένη από άκυρες (πλην πάντα χαρωπές) φωτογραφίες & stories φίλων, φίλων των φίλων, πληρωμένες προωθήσεις και διαφημίσεις, προπαγανδιστικά καλέσματα, ξενοφοβικά fakenews και αναρτήσεις από clickbait σελίδες και κομματικά trolls. Και, αναπόφευκτα, θα σκάσουν στο χρονολόγιό σου και οι κοινοποιήσεις από γλυκερούς καλημεράκιδες και like-farming σελίδες στο facebook Ξέρετε, αυτές, καθόλου τυχαία, κάθε τόσο θα σου μεταδώσουν και κάποιο εθνικιστικό ή ξενοφοβικό μήνυμα ανάμεσα σε παναγίτσες, σημαιούλες και καρδούλες (Αυτά, όμως, θα τα πιάσουμε σε μελλοντικό #EnfoStory).
Και μετά ήρθε η πανδημία
Και, κάπως έτσι, στην καραντίνα, όλοι εμείς, οι δισεκατομμύρια χρήστες αυτών των δικτύων, ανεξαρτήτως γενιάς, ανακαλύψαμε ότι όταν χρειάστηκε «πραγματικά» να επικοινωνήσουμε είτε για να συνεννοηθούμε, είτε για να συνεργαστούμε και να τηλε-εργαστούμε ή να τηλε-εκπαιδευτούμε, τα κοινωνικά μας δίκτυα και οι κάθε είδους messengers, παρά τα bells & whilstles, μας ήταν λίγο-πολύ άχρηστα για σοβαρή συν-εργασία.
Χωρίς να τα εγκαταλείψουμε, φυσικά, (αν και μερικοί το κάναμε για μερικά ) όλοι μας αναζητήσαμε και αξιοποιήσαμε εργαλεία για κοινότητες παλιά και νέα: Το ZOOM, το trello, το slack, το Microsoft Teams και φυσικά το δωρεάν, multi-platfom, discord . Ακόμα και τα παλιά καλά forums και φυσικά, η μητέρα όλων, το e-mail αποδείχτηκαν πιο χρήσιμα.
Γιατί, όμως, συνέβη αυτό;
Αυτό έγινε επειδή αυτά τα τελευταία, ευτυχώς, λειτουργούν αντίστροφα από τα κοινωνικά δίκτυα: Το επίκεντρο εδώ δεν είναι το άτομο-προφίλ και η χαώδης κοινωνική, πολιτική, ή προσωπική του ζωή -που λίγο έως καθόλου ενδιαφέρει τους υπόλοιπους. Αντιστρόφως, στο επίκεντρο πια βρίσκεται η κοινότητα και όχι ο χρήστης-μέλος που συμμετέχει και καλείται να οργανωθεί, να συντονιστεί, να συνεργαστεί ή να ενημερωθεί μαζί με τους υπόλοιπους, είτε αφορά σε μια ομάδα εργασίας (τηλεδιάσκεψη και ανταλλαγή αρχείων), είτε τηλε-εκπαίδευση ή τηλε-συνέδριο, είτε πολιτικό ακτιβισμό (κείμενα και συντονισμός δράσεων), είτε κάποιο χόμπι ή κάποιο παιχνίδι: Οτιδήποτε, δηλαδή, αφορά σε πολλούς ετερογενείς ανθρώπους με κοινά, όμως, ενδιαφέροντα και σκοπούς εργασιακούς και μη.
Και, φυσικά, και σε αυτά τα κοινοτικά εργαλεία επικοινωνίας, τα μέλη μπορούν να (και θα) αναπτύξουν και κοινωνικές σχέσεις επιλεκτικά με άλλα μέλη. Και ακόμα φυσικότερα, μπορούν να (και θα) ανταλλάσσουν και προσωπικά, ή πιο φραξιακά μηνύματα εξίσου καλά (και καλύτερα, μάλιστα) με τους υπολοίπους.
(Το χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού είναι το δημοφιλές battle-royale τύπου παιχνίδι Fortnite με πάνω από 200 εκατομμύρια χρήστες. Το παιχνίδι-φαινόμενο εξελίχθηκε σε ένα de facto κοινωνικό δίκτυο καθώς οι μισοί από τους έφηβους χρήστες του το χρησιμοποιούν για τις προσωπικές τους επικοινωνίες ή για οργάνωση events και συναυλιών ασχέτων με το ίδιο το παιχνίδι ).
Αλλά δεν είναι, όμως, αυτός ο κύριος σκοπός τους: Άλλωστε, δεν είσαι φίλος με κάθε συνάδελφο στη δουλειά. Ούτε θέλεις κάθε γνωστός από το γυμναστήριο να βλέπει ποιους έχεις “φίλους”. Πολλώ δε μάλλον, να σε καλεί κάποιο ξεχασμένο μέλος του συλλόγου χειροτεχνίας που κάποτε συμμετείχες στο ίδιο messenger που χρησιμοποιείς για άμεση επικοινωνία με τους δικούς σου.
Όπως όλοι μας, έτσι κι εγώ, έχω χρησιμοποιήσει και χρησιμοποιώ διάφορα τέτοια κοινοτικά εργαλεία. Όλα με τα πλεονεκτήματά τους και τα μειονεκτήματά τους. Προσωπικά, από τα δωρεάν έχω χρησιμοποιήσει -και χρησιμοποιώ- από e-mails,forums και google-groups (μη γελάτε), μέχρι το trello και φυσικά το ημι-δωρεάν ΖΟΟΜ. Αυτό όμως που με κερδίζει τελευταία είναι το discord (δεκάδες εκατομμύρια gamers το χρησιμοποιούν για χρόνια. Αυτοί,ξέρουν ).
Coming up, next: EnfoLAB | Discord για boomers
Το δωρεάν, πολυ-κοινοτικό, multiplatform, πολυ-εργαλείο, που συνδυάζει την αμεσότητα στην επικοινωνία ενός messenger διατηρώντας, όμως, την δομή, την ιδιωτικότητα, τη στεγανότητα αλλά και το moderation και την ιεραρχία των forums
Και από την απλότητα και ελευθερία στο διαμοιρασμό κειμένων, links εικόνων, βίντεο και αρχείων ενός chat & message board μέχρι την ευκολία της τηλεδιάσκεψης και screen-sharing του ZOOM.
Εσύ θα μείνεις εκτός;
Ιδεογράφος 