- Λίγα λόγια για σένα.Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1978, από γονείς βέρους Ρεθεμνιώτες . Υπήρξα συστηματικός καπνιστής από τη Β’ Λυκείου μέχρι το 2011, όταν αποφάσισα να «αναβαθμιστώ» σε ατμιστή. Ενθουσιάστηκα από το ηλεκτρονικό τσιγάρο, αφιέρωσα ένα μεγάλο μέρος από τον ελεύθερο χρόνο μου για να το μελετήσω και θεώρησα υποχρέωσή μου να μεταδώσω τις γνώσεις που απέκτησα.
Έτσι, ξεκίνησα να συγγράφω ένα κείμενο που θα παρείχε χρήσιμες πληροφορίες και θα ήταν εύκολα προσβάσιμο από οποιονδήποτε ήθελε να ενημερωθεί. Οι σπουδές μου και η προϋπηρεσία μου στον χώρο της Πληροφορικής αποδείχτηκαν πολύτιμες στο να καταφέρω να οργανώσω, να ταξινομήσω και να ξεκαθαρίσω τον μεγάλο όγκο των πληροφοριών.
Επιπρόσθετα, θα ήθελα να σημειώσω ότι ουδέποτε είχα -ούτε επεδίωξα- οποιαδήποτε επιχειρηματική ή επαγγελματική δραστηριότητα στον τομέα του ηλεκτρονικού τσιγάρου.2. Είναι εύκολο να γράψει κανείς ένα βιβλίο; Προσωπικά νομίζω ότι ο κόπος και μόνο αξίζει τουλάχιστον τον σεβασμό, πριν καν το ανοίξεις.
Δεν είναι και τόσο δύσκολο να γράψει κανείς ένα κείμενο σε μέγεθος που να μπορεί να γίνει βιβλίο, ειδικά εάν το έχει μεράκι. Η συγγραφή για μερικούς είναι ένα ωραίο και δημιουργικό χόμπι. Το δύσκολο κομμάτι, κατά τη γνώμη μου, είναι η διόρθωση του κειμένου καθώς και όλη η υπόλοιπη διαδικασία μέχρι το κείμενο να φτάσει στο σημείο που να μπορεί να εκδοθεί. Αυτό πραγματικά είναι ένας άθλος. Θεωρώ ότι το βιβλίο είναι αρκετά τεχνικό, τουλάχιστον στο δεύτερο μέρος του, γεγονός που αυξάνει ελαφρώς τον βαθμό δυσκολίας.
Για μένα το δυσκολότερο κομμάτι ήταν το να περικόψω τα λιγότερο σημαντικά κομμάτια και να συμπτύξω το περιεχόμενο, ώστε το βιβλίο να μπορέσει να γίνει τελικά μόνο 128 σελίδες, αντί για 400 που ήταν αρχικά. Δεν μπορώ να περιγράψω πόσο άσχημο είναι το συναίσθημα να διαγράφεις κείμενο που μπορεί να συνέτασσες για εβδομάδες.
Δεν θα αρνηθώ πως αρκετές φορές ένιωσα κούραση σε βαθμό απογοήτευσης. Εάν όμως τα παρατούσα θα πήγαιναν όλα χαμένα. Δεν είχα επιλογή: έπρεπε να το πάω μέχρι τέλους με κάθε κόστος. Αν τελικά ήξερα το πόσο δύσκολο θα ήταν από την αρχή, σίγουρα θα το ξανασκεφτόμουν. Ωστόσο, πιστεύω ότι πάλι θα το έκανα! Όσο δύσκολα σημεία και αν είχε το όλο εγχείρημα, καταευχαριστήθηκα τη συγγραφή και ουσιαστικά ανακάλυψα έναν ολόκληρο νέο –για μένα- κόσμο. Το ταξίδι που ξεκίνησε με την πληκτρολόγηση των πρώτων λέξεων (και διαρκεί ακόμη) είναι από μόνο του ένα ταξίδι ζωής, με τις εμπειρίες και τα συναισθήματα που αυτό προσφέρει.3. Ένας συγγραφέας γράφει όταν θέλει να εξωτερικεύσει κάτι. Πώς και αποφάσισες να γράψεις βιβλίο για το άτμισμα, από τη στιγμή που το έχεις παρατήσει σαν χόμπυ;
Εδώ θα πρέπει να διορθώσω ελαφρώς την ερώτηση. Δεν είχα παρατήσει καθόλου το άτμισμα σαν χόμπι. Ασχολιόμουν σχεδόν σε όλο τον ελεύθερο χρόνο μου με το να ενημερώνομαι για τις εξελίξεις και τα νέα μοντέλα. Πήρα το πρώτο μου high end μοντάκι από λίστα ενώ ήδη είχα διακόψει και το άτμισμα και δεν σου κρύβω ότι ακολούθησαν κι άλλα ατμιστικά καλούδια. Ασχολιόμουν, λοιπόν, με το άτμισμα ενδελεχώς.
Η βελτίωση της ποιότητας της ζωής μου από τη διακοπή του καπνίσματος ήταν για μένα ένα θαύμα. Όσο και να μου το έλεγαν, ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ τέτοια διαφορά. Τη βοήθεια, λοιπόν, που προσέφερε το ηλεκτρονικό τσιγάρο στην υγεία μου αλλά και τη βοήθεια που έλαβα για το ηλεκτρονικό τσιγάρο από διάφορα άτομα, άγνωστα σε μένα τότε, ήταν κάτι που θεώρησα υποχρέωσή μου να ανταποδώσω. Αυτός ήταν και ο σημαντικότερος από τους λόγους που με έκαναν να συνεχίσω να ασχολούμαι με το άτμισμα ακόμη και μετά τη διακοπή του (ο άλλος λόγος ήταν ότι θεωρούσα πως είχα αρκετές γνώσεις για να τις αφήσω απλά να πάνε χαμένες).
Για αρκετό καιρό η συνεισφορά μου ήταν το να απαντώ σε απορίες μεμονομένων ατόμων. Ένιωθα αρκετά καλά με αυτό, όμως κάτι με έτρωγε να κάνω κάτι σε πιο μαζικό επίπεδο. Εξέτασα το ενδεχόμενο να ανοίξω ατμιστικό κατάστημα, να γίνω κατασκευαστής συσκευών ηλεκτρονικού τσιγάρου ή παρασκευαστής υγρών αναπλήρωσης, ακόμη και να πρωτοστατήσω για να δημιουργηθεί ένας σύλλογος ατμιστών -κάτι που συζητιόταν έντονα από τότε. Σκέφτηκα, επίσης, να κάνω και βιντεάκια στο youtube, για τους νέους ατμιστές, όχι δείχνοντας προϊόντα, αλλά ενημερώνοντας για νέα και έρευνες, εξηγώντας τον τρόπο λειτουργίας και δίνοντας απλές συμβουλές.
Απέρριψα όλες αυτές τις ιδέες γιατί, για ξεχωριστούς λόγους η καθεμία, δεν ταίριαζαν στην ιδιοσυγκρασία μου. Τελικά, είχα την ιδέα να κάνω κάτι που κατά καιρούς συζητιόταν ότι έπρεπε να γίνει: να φτιάξω ένα φυλλάδιο. Ένα τρίπτυχο, ας πούμε, που θα υπήρχε (με τη βοήθεια κάποιου οργάνου, όπως ο ΣΕΕΗΤ) στα μαγαζιά, ώστε να μοιράζεται στους καταναλωτές και θα τους εξηγούσε δέκα βασικά πράγματα για το άτμισμα –π.χ. ότι δεν κάνει υγρό στον πνεύμονα! Καθώς το έγραφα, συνειδητοποίησα ότι όλα αυτά που δακτυλογραφούσα δεν θα μπορέσουν να χωρέσουν σε ένα φυλλάδιο. Έπρεπε να γίνει βιβλίο. Το πρώτο βιβλίο για το ηλεκτρονικό τσιγάρο στην Ελλάδα!4. Τι θα βρούμε μέσα στο βιβλίο;
Το βιβλίο χωρίζεται σε 2 μέρη: Το πρώτο απευθύνεται στους καπνιστές που μόλις έκαναν, ή σκέφτονται να κάνουν, τα πρώτα τους βήματα στον χώρο του ηλεκτρονικού τσιγάρου. Παραθέτονται οι μέχρι τώρα γνώσεις, αναλύει τους φόβους και τις ανακρίβειες γύρω από αυτό και δίνει ορισμένες απλές συμβουλές σχετικά με τη χρήση του.
Το δεύτερο μέρος απευθύνεται σε όσους ήδη χρησιμοποιούν ηλεκτρονικό τσιγάρο και θέλουν να μάθουν περισσότερες λεπτομέρειες για το πώς ακριβώς λειτουργεί. Χωρίζεται σε τρείς ενότητες, κάθε μία από τις οποίες αφορά σε ένα από τα τρία βασικά μέρη που απαρτίζουν το ηλεκτρονικό τσιγάρο: το υγρό αναπλήρωσης, τον ατμοποιητή και τη συσκευή παροχής ηλεκτρικής ενέργειας (mods, αν προτιμάτε).
Το κείμενο έχει τέτοια δομή, ώστε οι περίπλοκες έννοιες και οι εξειδικευμένες ορολογίες που μπορεί να δυσκολεύουν τον αναγνώστη να παρέχονται σταδιακά, τόσο ανά ενότητα όσο και συνολικά.5. Πού μπορούμε να το βρούμε και πόσο κοστίζει;
Αυτή τη στιγμή, εκτός από το επίσημο site (www.atmizo-book.gr), υπάρχει διαθέσιμο και σε αρκετά βιβλιοπωλεία, κυρίως στο κέντρο της Αθήνας και στην Καλλιθέα Αττικής. Όμως, υπάρχει η απαραίτητη υποδομή όταν κάποιος το ζητήσει από το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς του, αυτό να μπορέσει να το προμηθευτεί και να του το διαθέσει μέσα σε λίγες ημέρες.
Ο άμεσος στόχος μου, ωστόσο, είναι να βρεθεί το βιβλίο σε όλα τα ατμομάγαζα (αυτή τη στιγμή υπάρχει μόνο σε 5). Εκεί θα το δει ένας νέος ή υποψήφιος ατμιστής και θα ξέρει ότι υπάρχει και αυτός ο τρόπος να αποκτήσει γνώση για το τι ακριβώς είναι αυτό που χρησιμοποιεί, τι πρέπει να προσέξει και τι να αποφύγει. Αυτό, λοιπόν, είναι που επιδιώκω ήδη και τα αποτελέσματα θα φανούν τις επόμενες εβδομάδες. Μέχρι τώρα η ανταπόκριση είναι ιδιαίτερα θερμή.
Η λιανική τιμή του βιβλίου είναι 10 ευρώ. Σύντομα, θα αναρτηθεί και λίστα με τα βιβλιοπωλεία και τα ατμομάγαζα που το έχουν άμεσα διαθέσιμο.6. Θα ακολουθήσουν κι άλλα βιβλία;
Η ιδέα του sequel είναι πάντα δελεαστική. Αστειευόμενος θα πω ότι ήδη οραματίζομαι το «Ατμίζω 2: πώς να ντουμανιάσετε τον κόσμο!». Για να σοβαρευτώ όμως –λίγο- θα πρέπει να πω ότι το βιβλίο είναι γραμμένο με τρόπο που να είναι, κατά το δυνατό, διαχρονικό και έτσι καλύπτει όλες τις τελευταίες τεχνολογικές εξελίξεις στον χώρο μέχρι σήμερα. Εάν, λοιπόν, δεν αλλάξει κάτι δραματικά στον τρόπο που ατμίζει ο κόσμος (που να μην μπορεί να καλυφθεί με μια απλή προσθήκη σε κάποια μελλοντική επανέκδοση), δεν έχει νόημα να υπάρξει επόμενο βιβλίο. Αν πάλι χρειαστεί, θα το σκεφτώ. Τώρα, για τη συγγραφή ή έκδοση βιβλίων με τελείως διαφορετικό περιεχόμενο δεν θέλω να δεσμευτώ με κάποια απάντηση, όμως δεν υπάρχει τέτοιο σχέδιο για το άμεσο μέλλον.
7. Πιστεύεις ότι το άτμισμα βοηθά στην διακοπή του καπνίσματος;
Ξεκίνησα το κάπνισμα στη Δευτέρα Λυκείου και εξελίχθηκα σε μανιώδη καπνιστή! Δεν το έκανα για μαγκιά. Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι απλά ήθελα να καπνίσω. Ξεκίνησα το άμτισμα το 2011, όχι για να κόψω το τσιγάρο, αλλά γιατί μου άρεσε περισσότερο από το κανονικό. Έκοψα το ηλεκτρονικό τσιγάρο όχι γιατί το θέλησα ιδιαίτερα ή το προσπάθησα, αλλά γιατί απλά συνειδητοποίησα ότι, μετά από μερικές ημέρες που δεν το είχα χρησιμοποιήσει, δεν μου έλειψε καθόλου.
Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο αναφέρω στο πρώτο μέρος του βιβλίου ότι το άτμισμα μπορεί να λειτουργήσει ως Δούρειος Ίππος και να τραβήξει ανθρώπους μακριά από το κάπνισμα οι οποίοι –όπως κι εγώ- δεν θα είχαν καμία ελπίδα να το κόψουν, γιατί πολύ απλά δεν θέλουν να το κόψουν.
Για το εάν κάποιος που θέλει να απομακρυνθεί από το κάπνισμα μπορεί να χρησιμοποιήσει το άτμισμα, νομίζω πως έχουν γίνει σχετικές επιστημονικές μελέτες που αποδεικνύουν ότι, πράγματι, το ηλεκτρονικό τσιγάρο είναι ένα από τα πλέον αποτελεσματικά μέσα (παρόλο που δεν είναι, επίσημα, μέθοδος διακοπής). Προσωπικά, γνωρίζω αρκετά άτομα που έχουν καταφέρει να διακόψουν το κάπνισμα με τη χρήση ηλεκτρονικού τσιγάρου.8. Η γνώμη σου για τα νέα μέτρα; Είναι σωστή η υπερβολική η αύξηση των τιμών στα υγρά άτμισης;
Μιλώντας γενικότερα, δεν είμαι υπέρ της άποψης ότι ο νόμος πρέπει να υπάρχει για να «φυλάει τα έρημα». Αυτό το κάνει ο φόβος, σύμφωνα με τον λαό (εγώ θα προτιμούσα να πω ότι το κάνει η σωστή πληροφόρηση και η ενημέρωση). Το TPD (Tobacco Products Directive) νομίζω ότι ξεκινά με αυτήν ακριβώς την αρχή: να μην έχει δυνατότητα, ακόμη κι αν κάποιος το θελήσει, να πάθει ζημιά από τα υγρά αναπλήρωσης ή από οτιδήποτε άλλο σχετικό με το άτμισμα. Προσωπικά δεν μπορώ να δεχτώ τη λογική της απαγόρευσης κυκλοφορίας μιας πλαστικής σακούλας μόνο και μόνο επειδή κάποιος μπορεί να πάθει ασφυξία, αν την χρησιμοποιήσει λάθος. Για να μη μιλήσω για τα οχήματα που κυκλοφορούν στον δρόμο ή ακόμη και για τα τσιγάρα που μπορούν να ξεκινήσουν πυρκαγιές. Υπερβάλλω, φυσικά, αλλά το θεωρώ απαραίτητο για να γίνει πιο κατανοητό αυτό που θέλω να πω. Δεν είμαι ειδικός, ωστόσο, θα προτιμούσα διαφορετική προσέγγιση από τους νομοθέτες, πολύ περισσότερο τους Ευρωπαίους.
Είναι δύσκολο να μη σκεφτώ ότι η αυστηρότητα που διακρίνει τα νέα μέτρα είναι, εν μέρει, αποτέλεσμα του πολέμου που δέχεται το άτμισμα από την αρχή της ύπαρξής του. Το ίδιο θεωρώ και για τη φορολόγηση: δεν αποσκοπεί σε κάτι ουσιαστικό, απλά είναι ένα ακόμη φοροεισπρακτικό μέτρο, χωρίς κάποιο επιχείρημα και χωρίς να βασίζεται σε κάποιο μεσοπρόσθεμο ή μακροπρόθεσμο σχέδιο. Αυτό που έχει διδάξει η ιστορία είναι ότι η υπερφορολόγιση και η απαγόρευση (π.χ. του καπνίσματος) -τουλάχιστον σε χώρες με σαθρούς ελεγκτικούς μηχανισμούς όπως η δική μας- συνήθως αυξάνει το λαθρεμπόριο και την παραβατικότητα, με ό,τι αυτά συνεπάγονται για τη δημόσια υγεία.
Πιστεύω ότι ο έλεγχος στην αγορά του ηλεκτρονικού τσιγάρου θα έπρεπε να υπάρχει, αλλά να γίνεται κυρίως στα πλαίσια της διασφάλισης της δημόσιας υγείας. Κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να γίνεται από μια ανεξάρτητη αρχή (είτε κρατική είτε ιδιωτική είτε λίγο και από τα δύο), η οποία να απαρτίζεται, στη συντριπτική πλειοψηφία της, από άτομα σχετικά με τον χώρο του ατμίσματος. Κάτι τέτοιο βέβαια απαιτεί μακροπρόθεσμη οργάνωση και σωστό συντονισμό, πράγματα καθόλου αυτονόητα για την Ελλάδα που γνωρίζω από τότε που γεννήθηκα.9. Οι συμβουλές σου για όποιον σκέφτεται να κόψει «το ρημάδι»;
Αν το σκέφτεται απλά: «Να το αποφασίσει». Όταν το αποφασίσει ας ζυγίσει ποια επιλογή του ταιριάζει καλύτερα: μόνος του, χωρίς καμιά βοήθεια (που είναι και το καλύτερο, αλλά λιγότερο αποτελεσματικό) ή σε κάποιο κέντρο διακοπής καπνίσματος.
Αν τίποτα από τα δύο δεν του κάνει ή εάν δεν θέλει να διακόψει το κάπνισμα, μπορεί να σκεφτεί να το αντικαταστήσει με το άτμισμα. Στην τελική μπορεί να του αρέσει περισσότερο (όπως την «πάτησα» κι εγώ)! Άσε που φαίνεται να είναι και σημαντικά λιγότερο βλαπτικό!
Σε κάθε περίπτωση, είναι ιδιαίτερα σημαντικό όσο κάποιος απέχει από το κάπνισμα, να συνειδητοποιεί τι κερδίζει τόσο σε οικονομικό επίπεδο όσο και στην υγεία του. Αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα όπλα που θα χρησιμοποιήσει ενάντια στην επιθυμία για τσιγάρο που θα του έρθει στο μέλλον. Στο βιβλίο αναφέρομαι πιο αναλυτικά στο τι μπορεί να κάνει κάποιος για να μην επιστρέψει στο… «ρημάδι».10. Θεωρείς ότι το άτμισμα είναι εύκολο; Πού μπορεί να απευθυνθεί κάποιος νέος ατμιστής που έχει απορίες, αλλά και τι του συνιστάς να αποφύγει;
Το άτμισμα δεν είναι εύκολο. Είναι πολύ πιο δύσκολο από το να ανάψεις ένα τσιγάρο. Συνήθως, χρειάζεται να συμβουλευτείς κάποιον πριν χρησιμοποιήσεις μια τέτοια συσκευή ή να το ψάξεις αρκετά μόνος σου. Ούτε το ψάξιμο είναι εύκολο όμως. Έχει πολλές παγίδες και πολλούς που αυτοαποκαλούνται γκουρού του είδους (αλλά ξεκίνησαν το άτμισμα μόλις προχτές)…
Πού μπορεί να απευθυνθεί κάποιος νέος ατμιστής; Μα πού αλλού; Στο βιβλίο μου, φυσικά! Αναγνωρίζω, βέβαια, ότι θα χρειαστεί και επιπλέον πληροφορίες, όπως ποιο συγκεκριμένο μοντέλο να χρησιμοποιήσει, πώς να ξεβιδώσει την κεφαλή, ποια είναι η καλύτερη φίρμα στις μπαταρίες κ.ά. Τέτοιου είδους πληροφορίες μπορεί να τις πάρει από το διαδίκτυο (φόρουμ, βίντεο, μέσα κοινωνικής δικτύωσης κλπ.) ή από τα εξειδικευμένα καταστήματα που εμπιστεύεται. Για μένα πάντα ο καλύτερος τρόπος θα είναι να συμβουλευτεί έναν χομπίστα ατμιστή, ο οποίος έχει τη σωφροσύνη να συμβουλεύει με βάση τις ανάγκες του άλλου και όχι τις δικές του. Την τελευταία περίπτωση, όμως, νομίζω πως δεν είναι και πολύ εύκολο να τη βρει κανείς…
Αυτό που κατά τη γνώμη μου πρέπει να αποφεύγει ένας νέος ατμιστής είναι η μανία για αλόγιστη οικονομία. Αναφέρομαι κυρίως στην πρώτη του συσκευή (η οποία συνήθως είναι καθοριστική για το εάν κάποιος επιστρέψει στο κάπνισμα), στις μπαταρίες και στις μπαταριοθήκες που θα χρησιμοποιήσει στο μέλλον. Ας έχει ως πρώτα κριτήρια την αξιοπιστία του προϊόντος και το εάν ικανοποιεί τις ανάγκες του. Μετά ας σκεφτεί την οικονομία.
Σήμερα, μεταξύ άλλων, έμαθα ότι:
Αποφασίζω = έχω την ψυχική διάθεση για…
… να ξεκινήσω το μονοπάτι…
Αν η θέληση δεν είναι αρκετή, θα βρεις στο δρόμο βοήθεια, που η αγάπη της θα τη γιγαντώσει
Ιδεογράφος 